การก้าวสู่สังคมสูงวัยของไทยน่ากลัวกว่าที่คิด ผู้สูงอายุมีหนี้สินท่วมตัว เกิดปรากฏการณ์แก่ก่อนรวย มีภาวะพึ่งพิงสูง สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ(สช)เตรียมเสนอสร้างโอกาสในเศรษฐกิจสูงวัย (Silver Economy) เพื่อเสนอวาระในสมัชชาสุขภาพแห่งชาติ ครั้งที่ 18 ปลายปีนี้ หวังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเร่งรับมือ
กระแส Longevity หรือการสร้าง สุขภาพยั่งยืน กำลังถูกตั้งคำถามกับนโยบายสาธารณสุข ถึงความเหลื่อมล้ำเชิงโครงสร้างที่การสร้างสุขภาพดี เป็นเรื่องส่วนตัวที่คนที่มีรายได้เพียงพอจึงจะสามารถสร้างได้ แต่จะทำให้เป็นนโยบายสาธารณะได้อย่างไรในการสร้างสุขภาพที่ยั่งยืนในยุคสังคมผู้สูงวัย เพื่อให้คนไทยเข้าถึงได้
เปิดวิจัย “การอยู่ลำพังในช่วงบั้นปลายของชีวิต" การสร้างความหมายในช่วงบั้นปลายของชีวิตและวิธีคิดที่ว่าด้วยความตาย โดยศึกษาผู้สูงอายุในพื้นที่ภาคเหนือ พบว่าผู้สูงอายุไทยปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลง ยอมรับการอยู่ลำพังในบั้นปลายชีวิต ในขณะที่รัฐบาลยังไม่มีนโยบายใด ๆ มารองรับ
การออกแบบนโยบายเตรียมเกษียณไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับสังคมที่มีความแตกต่าง หลากหลายของผู้คนในสังคม สิ่งสำคัญคือนโยบายจำเป็นต้องออกมาเพื่อรองรับความแตกต่างได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ผ่านมานานกว่า 20 ปีที่ไทยก้าวเข้าสู่ “สังคมสูงวัย” แต่แนวนโยบายยังคงเน้นไปที่ “รัฐสวัสดิการ” เพียงอย่างเดียว ถึงเวลาต้องส่งเสริมให้ผู้สูงอายุทำงานได้นานขึ้นอย่างมีความสุขและมีศักดิ์ศรี ซึ่งจะเป็นทางออกในวันที่วัยแรงงานกำลังลดลง รับมือผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคม
ยังคงข้อถกเถียงว่าประเทศไทยควรจะยืดอายุเกษียณจาก 60 ปี เป็น 65-70 ปีหรือไม่ เพื่อรับมือกับสังคมผู้สูงวัยระดับสุดยอด ขณะที่สังคมไทยมีผู้สูงอายจำนวนมาก 86 % ยังคงทำงานนอกระบบ แต่ไม่มีสวัสดิการคุ้มครอง