คำกล่าวที่ว่าการศึกษาไทยล้าหลัง ตามไม่ทันการเปลี่ยนแปลง และแข่งขันสู้ประเทศอื่นไม่ได้ ดังนั้นจำเป็นต้องการปฏิรูป แต่นักวิชาการมองว่าแม้กฎหมายจำเป็น แต่กฎหมายที่มีอยู่ในปัจจุบัน เปิดทางให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้ เพียงแต่ปัญหาอยู่ที่ขาดการสื่อสารระดับปฏิบัติให้เข้าใจ
หากประเทศไทยมีการลุงทุนในการดูแลเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยได้ดี จะสามารถลดต้นทุนทางสังคมได้มากขึ้น แต่ระบบการศึกษาไทยกลับละเลยให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย เพราะกฎหมายมีช่องโหว่ นำไปสู่ความเหลื่อมล้ำของเด็กไม่อาจเข้าถึงการศึกษาในชั้นระดับปฐมวัย
